คำว่า “แม่”

            ในตอนเด็กๆ ใครล่ะ ที่เป็นคนให้กำเนิดผม ใครละที่อุ้มท้องผมมาตั้ง 9 เดือน ใครล่ะ ที่ยอมลำบากไม่รู้เท่าไหร่เพื่อผม ใครล่ะที่ยอมเสียสละเพื่อผม จะเป็นใครล่ะ ถ้าไม่ใช่แม่ของผม

           เมื่อตอนเด็กๆ ผมไม่เข้าใจความรักที่แม่ของผมมีให้เลย แม่ของผมเป็นคนที่ค่อนข้างเข้มงวด ผมไม่ได้มองลึกลงไปข้างในที่ท่านทำอย่างนั้นเพื่ออะไร ก็เพื่อผมทั้งนั้น แม่ผมเป็นคนน่ารักมาก ใจบุญ ชอบทำบุญทำทาน ชอบชวนผมไปวัด แม่ผมเป็นคนยิ้มง่าย ถีงแม่ผมจะไม่สวยในสายตาคนอื่น แต่แม่ก็สวยในสายตาผม ทั้งสวยทั้งเก่ง แม่ผมเป็นคนเก่งมาก แม่ไม่เคยบ่นว่าท้อไม่เคยบ่นว่าเหนื่อยให้ผมได้ยินเลย ผมรู้ว่าแม่เหนื่อยมามากแล้ว ผมอยากให้แม่ได้พัก ผมเป็นห่วงแม่แต่ความเป็นห่วงของผมก็คงไม่เท่าความเป็นห่วงที่แม่มีให้ผม คำว่ารักที่แม่มีให้ผมมันมาก เกินที่ผมจะตอบแทนผู้หญิงคนนี้ได้หมด

           ขอบคุณแม่สำหรับชีวิตนี้ที่แม่ให้ผมมา ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่แม่ทำให้ผมและสอนผมมา ขอบคุณสำหรับทุกๆอย่าง ขอบคุณรอยยิ้มที่แม่มีให้ผมในทุกๆวัน รักแม่ครับ